Vega - astronotki

Międzynarodowy zespół pokazuje, że czerwone i martwe galaktyki można znaleźć zaledwie 700 milionów lat po Wielkim Wybuchu, co wskazuje, że galaktyki przestają tworzyć gwiazdy wcześniej niż przewidywały modele. Trzy widma wykonane przez JWST/NIRSpec. Galaktyka rekordzistka jest pokazana na środku. Źródło: NASA/CSA/ESA, A. Weibel, P. A. Oesch (University of Geneva), zespół RUBIES: A. de Graaff (MPIA Heidelberg), G. Brammer (Niels Bohr Institute), Archiwum DAWN JWST Przez długi czas naukowcy uważali, że we wczesnym Wszechświecie można zaobserwować jedynie galaktyki aktywnie formujące gwiazdy . Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba ujawnił teraz, że galaktyki przestały tworzyć gwiazdy wcześniej niż oczekiwano. Niedawne odkrycie dokonane przez międzynarodowy zespół kierowany przez astronomów z Uniwersytetu Genewskiego (UNIGE) pogłębia napięcie między teoretycznymi modelami ewolucji kosmicznej a rzeczywistymi obserwacjami. Wśród setek widm uzyskanych za pomocą programu Webb RUBIES (Red Unknowns:...

Korzystając z ALMA zespół naukowców po raz pierwszy zidentyfikował charakterystyczne linie rekombinacji z proplydów w Mgławicy w Orionie. Mgławica w Orionie. Źródło: ALMA Większość gwiazd powstaje w obłokach molekularnych , a specyficzne warunki środowiskowe dyktują, jak rozwijają się układy planetarne . Pobliskie masywne gwiazdy mogą również wpływać poprzez intensywne promieniowanie jonizujące, które może tworzyć powłokę zjonizowanego gazu wokół dysku protoplanetarnego i emitować unikalne linie widmowe rekombinacji wodoru. Niedawno zespół naukowców pod kierownictwem Ryana Boydena (Uniwersytet Wirginii) wykorzystał archiwalne dane z Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) do zidentyfikowania po raz pierwszy charakterystycznych linii rekombinacji radiowej związanych ze zjonizowanymi powłokami otaczającymi dyski protoplanetarne wielkości Układu Słonecznego w gromadzie Mgławicy w Orionie , oddalonej od nas o 1000 lat świetlnych . ALMA od dawna jest wykorzystywana do identy...

Niespodziewane odkrycie ALMA-APEX ujawnia rozproszony gaz molekularny w protogromadzie galaktyk SPT2349-56 wydłużający czas formowania się gwiazd o 400 milionów lat. Ilustracja rozrzedzonego gazu molekularnego (czerwony) otaczającego galaktyki w jądrze protogromady SPT2349-56. Źródło: MPIfR/N.Sulzenauer Astronomowie korzystający z Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) , wraz z uzupełniającymi danymi z Atacama Pathfinder Experiment (APEX) , odkryli zaskakująco duży zbiornik gazu molekularnego w protogromadzie galaktyk znanej jako SPT2349-56 . Protogromada ta, znajdująca się w odległości około 12 miliardów lat świetlnych , jest regionem wczesnego Wszechświata, w którym gromady galaktyk dopiero zaczynają się formować. Gromady galaktyk są największymi strukturami we Wszechświecie, a zrozumienie procesu ich powstawania jest głównym celem naukowców. Protogromady takie jak SPT2349-56 oferują unikalne spojrzenie na ten proces, pozwalając astronomom obserwować galaktyki łączące ...

Najnowsze badania pokazują, że słynna gwiazda WR 104 kryje w sobie jeszcze więcej tajemnic, ale jeszcze mniej prawdopodobne jest, że jest potencjalną Gwiazdą Śmierci , za którą ją kiedyś uważano. Wizja artystyczna słynnej WR 104, „gwiazdy wiatraczek”, wcześniej nazywanej „Gwiazdą śmierci”. Źródło: W. M. Keck Observatory/Adam Makarenko Badania przeprowadzone przez astronoma Granta Hilla z Obserwatorium Kecka ostatecznie potwierdzają to, co podejrzewano od lat: WR 104   ma w swoim sercu parę masywnych gwiazd krążących wokół siebie z okresem około 8 miesięcy, a zderzenie ich potężnych wiatrów powoduje powstanie wirującego wiatraczka pyłu, który świeci w podczerwieni i obraca się z tym samym okresem. Struktura wiatraczka WR 104 została odkryta w Obserwatorium Kecka w 1999 roku, a niezwykłe obrazy jej obrotu na niebie zadziwiły astronomów. Jedna z dwóch gwiazd, które miały krążyć wokół siebie – gwiazda Wolfa-Rayeta – jest masywną, wyewoluowaną gwiazdą, która wytwarza silny wiatr wysoc...

Nowo opracowane narzędzie pozwala analizować dane i wykrywać planety mniejsze od Neptuna wokół młodych gwiazd, zapewniając wgląd w ich powstawanie. W tym hipotetycznym układzie planetarnym przedstawionym w czasie, planety b do f są przedstawione na trzech odrębnych etapach: 10 do 100 milionów lat (Myr) na górnym panelu, 100 Myr do 1 miliarda lat (Gyr) na środkowym panelu i ponad 1 Gyr na dolnym panelu. Źródło: Abigail Minnich Jak wynika z nowych badań przeprowadzonych przez naukowców z Penn State, połączenie procesów kosmicznych kształtuje powstawanie jednego z najczęstszych rodzajów egzoplanet . Zespół badawczy wykorzystał dane z satelity Transiting Exoplanet Survey Satellite (TESS) do zbadania młodych podneptunów – planet większych niż Ziemia ale mniejszych niż Neptun – które krążą blisko swoich gwiazd macierzystych. Praca ta zapewnia wgląd w to, w jaki sposób planety te mogą migrować do wewnątrz lub tracić atmosferę we wczesnych stadiach rozwoju. Artykuł opisujący badania ukazał si...

Przerażający obraz potencjalnego losu naszej Galaktyki wyszedł na jaw dzięki odkryciu kosmicznej anomalii, która podważa nasze rozumienie Wszechświata. Gigantyczne strumienie radiowe rozciągające się na sześć milionów lat świetlnych i ogromna supermasywna czarna dziura w sercu galaktyki spiralnej 2MASX J23453268−0449256. Źródło: Bagchi and Ray et al/Giant Metrewave Radio Telescope Międzynarodowy zespół astronomów kierowany przez CHRIST University w Bangalore odkrył, że w masywnej galaktyce spiralnej , oddalonej do Ziemi o prawie miliard lat świetlnych znajduje się supermasywna czarna dziura o masie miliardy razy większej od masy Słońca, która zasila kolosalne strumienie radiowe rozciągające się na sześć milionów lat świetlnych. Jest to jedna z największych znanych galaktyk spiralnych i podważa konwencjonalną wiedzę na temat ewolucji galaktyk, ponieważ tak potężne strumienie występują prawie wyłącznie w galaktykach eliptycznych , a nie spiralnych. Oznacza to również, że Droga Mleczna...

Światło tej gigantycznej galaktyki pokonało ponad 12 miliardów lat, by do nas dotrzeć. Naukowcy nie mogli uwierzyć w to, co zobaczyli. Galaktyka Wielkie Koło widoczna jest w centrum. W jaskrawym kontraście jasnoniebieska galaktyka (góra po prawej) jest oddalona o zaledwie około 1,5 miliarda lat świetlnych. Chociaż obie wydają się podobnej wielkości, ogromna odległość Wielkiego Koła ujawnia jej prawdziwie kolosalną skalę fizyczną. Źródło: JWST Międzynarodowy zespół naukowców dokonał przełomowego odkrycia – przypadkowo natrafił na olbrzymią galaktykę spiralną we wczesnym Wszechświecie, której światło pokonało ponad 12 miliardów lat, aby dotrzeć do Ziemi. To odkrycie, dokonane dzięki obserwacjom Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba (JWST) , ujawnia istnienie galaktyki, która uformowała się zaledwie dwa miliardy lat po Wielkim Wybuchu – gdy Wszechświat miał tylko 15% swojego obecnego wieku. Nowo odkryta galaktyka, nazwana „Wielkim Kołem” (Big Wheel Galaxy) , jest jedną z największych znany...

ALMA odkrył dowody na istnienie nowego typu cienkiej, włóknistej struktury zasilającej cykle wyczerpywania i uzupełniania materii. Radioteleskopy sieci ALMA. Źródło: NSF/AUI/NSF NRAO/B.Foott Wirując przez centralną strefę Drogi Mlecznej , w burzliwym obszarze otaczającym supermasywną czarną dziurę w jądrze naszej Galaktyki, pył i gazy nieustannie wirują, podczas gdy energetyczne fale uderzeniowe rozchodzą się po całej Galaktyce. Międzynarodowy zespół astronomów korzystający z Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) wyostrzył naszą wiedzę na temat tego zjawiska o czynnik 100, odkrywając zaskakującą nową, włóknistą strukturę w tym tajemniczym regionie kosmosu . Chociaż od dawna wiadomo, że Centralna Strefa Molekularna (CMZ) Galaktyki jest regionem wypełnionym wirującymi cząsteczkami pyłu i gazu, które przechodzą cykl formowania i niszczenia, mechanizm napędzający ten proces pozostawał nieuchwytny. Cząsteczki służą jako znaczniki różnych procesów zachodzących w obłokach mol...

Zaskakujące nowe badania pokazują, w jaki sposób promieniowanie czarnych dziur może mieć pielęgnujący wpływ na życie. Wizja artystyczna supermasywnej czarnej dziury. Dzięki uprzejmości: NOIRLab/NSF/AURA/J. daSilva/M. Zaman W centrum większości dużych galaktyk , w tym naszej Drogi Mlecznej , znajduje się supermasywna czarna dziura . Gaz międzygwiazdowy okresowo wpada na orbitę tych bezdennych otchłani, przełączając czarną dziurę w tryb aktywnego jądra galaktycznego (AGN) , emitującą wysokoenergetyczne promieniowanie w całej galaktyce. Nie jest to środowisko, w którym rośliny lub zwierzęta mogłyby się rozwijać. Jednak w zaskakujących nowych badaniach opublikowanych w Astrophysical Journal, naukowcy z Dartmouth i University of Exeter pokazują, że promieniowanie AGN może mieć paradoksalnie pielęgnujący wpływ na życie. Zamiast skazać gatunek na zapomnienie, może pomóc zapewnić mu sukces. Badania te mogą być pierwszymi, które konkretnie zmierzyły, za pomocą symulacji komputerowych, w jaki s...

Astronomowie ujawnili nowe dowody na to, że nie jedna, a cztery małe planety krążą wokół Gwiazdy Barnarda, drugiego pod względem odległości od Ziemi układu gwiezdnego. Wizja artystyczna widoku z jednej z czterech planet krążących wokół Gwiazdy Barnarda. Źródło: International Gemini Observatory/NOIRLab/NSF/AURA/R. Proctor/J. Pollard Cztery egzoplanety , z których każda ma masę od 20 do 30% masy Ziemi, znajdują się tak blisko swojej macierzystej gwiazdy, że okrążają ją w ciągu kilku dni. Prawdopodobnie oznacza to, że są one zbyt gorące, aby nadawały się do zamieszkania, ale znalezisko to stanowi nowy punkt odniesienia dla odkrywania mniejszych planet wokół pobliskich gwiazd. To naprawdę ekscytujące odkrycie – Gwiazda Barnarda jest naszym kosmicznym sąsiadem, a mimo to wiemy o niej tak niewiele  – powiedział Ritvik Basant, doktorant na Uniwersytecie w Chicago i pierwszy autor artykułu . Sygnalizuje to przełom dzięki precyzji tych nowych instrumentów z poprzednich generacji. Odkrycie ...

Astronomowie stworzyli pierwszą szczegółową mapę 3D właściwości pyłu kosmicznego w naszej rodzimej Galaktyce. Wizualizacja zależności wygaszania od długości fali (krzywa wygaszania) spowodowana pyłem, dla płaszczyzny dysku naszej Galaktyki, w odległości 8000 lat świetlnych od Słońca. Kolor czerwony oznacza obszary, w których wygaszanie spada szybciej przy długich falach, a kolor niebieski oznacza, że ​​wygaszanie jest mniej zależne od długości fali. Obszary z niewystarczającymi danymi są pokazane na biało. Szare kontury obejmują obszary o dużej gęstości pyłu. Źródło: X. Zhang/G. Green, MPIA Do stworzenia mapy astronomowie wykorzystali 130 milionów widm z misji Gaia , wyniki badania spektralnego LAMOST oraz uczenie maszynowe. Pył kosmiczny sprawia, że odległe obiekty astronomiczne wydają się bardziej czerwone i ciemniejsze niż są w rzeczywistości, więc nowa mapa będzie ważnym narzędziem dla astronomów, aby nadać sens ich obserwacjom. Badania ujawniły również niezwykłe właściwości pyłu...