Fizycy uważnie słuchają dzwonienia czarnej dziury

Nowe metody pozwolą lepiej przetestować ogólną teorię względności Einsteina przy użyciu danych LIGO. Artystyczne przedstawienie czasoprzestrzeni dzwoniącej czarnej dziury w zmodyfikowanych teoriach grawitacji. Czarna dziura w centrum jest pozostałością po połączeniu podwójnych czarnych dziur i emituje swoje ostatnie fale grawitacyjne, zanim się uspokoi. Źródło: Yasmine Steele at University of Illinois – Urbana Champaign Ogólna teoria względności Alberta Einsteina opisuje, w jaki sposób tkanina przestrzeni i czasu, czyli czasoprzestrzeń , ulega zakrzywieniu w odpowiedzi na masę. Na przykład nasze Słońce zakrzywia przestrzeń wokół nas w taki sposób, że Ziemia toczy się wokół Słońca jak kluka wrzucona do lejka (Ziemia nie opada na Słońce ze względu na swój boczny pęd). Teoria, która była rewolucyjna w czasie, gdy została zaproponowana w 1915 roku, przekształciła grawitację jako zakrzywienie czasoprzestrzeni. Choć teoria ta ma fundamentalne znaczenie dla samej natury otaczającej nas przes