Vega - astronotki

Do momentu, gdy w 2001 roku po raz pierwszy zaobserwowano szybkie rozbłyski radiowe (fast radio bursts – FRB), astronomowie nie widzieli czegoś podobnego. Od tego czasu zaobserwowali kilkadziesiąt tego typu zjawisk, jednak ciągle nie wiedzą, co jest przyczyną tych szybkich i potężnych wybuchów radiowych. Po raz pierwszy dwoje astronomów z Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics (CfA) oszacowało, ile FRB powinno wystąpić w całym obserwowalnym Wszechświecie. Ich praca wskazuje, że następuje co najmniej jeden rozbłysk każdej sekundy. Aby móc je oszacować, Anastasia Fialkov i współautor pracy Avi Loeb założyli, że FRB 121102, szybki rozbłysk radiowy znajdujący się w galaktyce odległej od nas o ok. 3 miliardy lat świetlnych jest reprezentantem wszystkich FRB. Ponieważ ten akurat rozbłysk od momentu odkrycia w 2002 roku wielokrotnie się powtarzał, astronomowie mogli go zbadać bardziej szczegółowo, niż inne FRB. Wykorzystując te informacje wywnioskowali, ile z nich zaistnie...

Prawie 50 lat po tym, jak astronomowie przewidzieli, że szybko rotujące gwiazdy mogą emitować spolaryzowane światło, zespół naukowców kierowany przez UNSW w Sydney (University of New South Wales) po raz pierwszy zaobserwował to zjawisko. Aby wykryć spolaryzowane światło pochodzące od Regulusa, jednej z najjaśniejszych gwiazd nocnego nieba, astronomowie użyli bardzo czułego instrumentu zbudowanego w UNSW i przyłączonego do Anglo-Australijskiego Teleskopu w Obserwatorium Siding Spring w zachodniej Południowej Nowej Walii. Poszukiwania wniosły wiele w wiedzę o tej gwieździe znajdującej się w konstelacji Lwa i pozwoliły naukowcom określić prędkość rotacji oraz orientację w przestrzeni jej osi wirowania. Badanie prowadzone przez zespoły z UNSW, University College London, Uniwersytetu Waszyngtona oraz Uniwersytetu Hertfordshire zostało opublikowane w czasopiśmie Nature Astronomy. Naukowcy odkryli, że Regulus rotuje z prędkością wynoszącą 96,5% prędkości kątowej prowadzącej do rozerwani...

Timelapse z 247 zdjęć całkowitego zaćmienia Słońca, które obserwowałam razem z grupą Wielkich Wypraw PTMA pomiędzy Green River a Casper w stanie Wyoming, w USA 21 sierpnia 2017 r.

Zespół badaczy z Keio University w Japonii znalazł dowody na to, że czarna dziura średnich rozmiarów znajduje się w pobliżu centrum Drogi Mlecznej. W publikacji, która ukazała się w dzienniku Nature Astronomy, grupa opisuje swoje badania gromady chmur gazu w pobliżu centrum Galaktyki oraz dlaczego uważają, że jest to dowód na średnią czarną dziurę. Przez lata naukowcy odkryli wiele fizycznych dowodów na duże i małe czarne dziury, ale niewiele na czarne dziury o średnich rozmiarach. Doprowadziło to do intensywnych poszukiwań tych obiektów, które są niezwykle trudne do wykrycia. Zespół melduje, że w zeszłym roku odkryli chmurę gazu w pobliżu centrum Drogi Mlecznej, która wydaje się dziwnie zachowywać – część gazów porusza się szybciej niż inne. Obłok, nazwany CO-0.40-0.22, był intrygujący, ponieważ nie tylko wyobrażał możliwość znalezienia średniej czarnej dziury, ale mógłby również wyjaśnić, w jaki sposób powstają masywne czarne dziury w centrach galaktyk takich, jak Droga Mleczna. ...