Vega - astronotki

Badania przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Kansas wykazały, że aktywne jądra galaktyk są mniej powszechne niż wcześniej przypuszczano. Ilustracja aktywnego jądra galaktyki. Źródło: ESA/NASA/AVO/Paolo Padovani Odkrycia dokonane przy użyciu instrumentu Mid-Infrared Instrument (MIRI) na JWST sugerują, że nasz Wszechświat może być nieco bardziej stabilny niż wcześniej zakładano. Dodatkowo, ta praca dostarcza cennych informacji na temat obserwacji słabych galaktyk , ich właściwości oraz wyzwań związanych z identyfikacją aktywnych jąder galaktyk (AGN) . Nowy artykuł szczegółowo opisujący badania JWST został udostępniony 22 sierpnia 2023 roku na stronie arXiv przed formalną publikacją w The Astrophysical Journal. Prace prowadzone pod kierownictwem Allison Kirkpatrick, adiunkt na wydziale fizyki i astronomii Uniwersytetu Kansas, skupiły się na długo badanej strefie kosmosu znanej jako Rozszerzony Obszar Grotha (Extended Groth Strip), która znajduje się pomiędzy konstelacjami Wiel

Astronomowie dokonali precyzyjnego sondowania gwiazdy, która uległa rozerwaniu w wyniku zbytniego zbliżenia się do olbrzymiej czarnej dziury. W efekcie jej wnętrze zostało wyrzucone w przestrzeń kosmiczną. Wizja artystyczna przedstawiająca zdarzenie rozerwania pływowego o nazwie ASASSN-14li. Źródło: NASA/CXC/Univ of Michigan/J. Miller i inni; Ilustracja: NASA/CXC/M.Weiss Obserwatoria rentgenowskie Chandra i XMM-Newton przeprowadziły badania dotyczące ilości azotu i węgla w pobliżu czarnej dziury , która była odpowiedzialna za rozerwanie gwiazdy. Analiza tych pierwiastków wskazuje, że powstały one wewnątrz gwiazdy przed jej rozerwaniem, gdy ta zbliżyła się do czarnej dziury. Obecnie obserwujemy wewnętrzne struktury tego, co kiedyś było gwiazdą  – powiedział Jon Miller z Uniwersytetu w Michigan, który kierował badaniem. Te pozostałości stanowią wskazówki, które możemy śledzić, aby dowiedzieć się, jakiego rodzaju gwiazda doświadczyła swojego upadku. W ostatnich latach astronomowie odkry

Zespół naukowców przedstawił pierwsze obserwacyjne dowody na to, że pewien typ młodych gwiazd jest w stanie emitować promieniowanie gamma. Wizja artystyczna gwiazdy typu T Tauri: układ utworzony przez gwiazdę centralną i dysk protoplanetarny. Źródło: INAF-OAPa/S. Orlando Bardzo energetyczne promieniowanie z kosmosu nie jest łatwo obserwowane z Ziemi. Wykorzystując satelitę Fermi o wysokiej czułości, naukowcy są w stanie rozwiązać ten problem, badając Wszechświat w promieniach gamma , najbardziej energetycznym obszarze widma elektromagnetycznego. Satelita Fermi nieprzerwanie obserwuje niebo od momentu jego uruchomienia w 2008 roku, a na podstawie tych obserwacji ustalono, że około 30% źródeł promieniowania gamma wykrytych na całym nocnym niebie pozostaje niezidentyfikowanych – pochodzenie tych detekcji promieniowania gamma jest nieznane. Doktorantka Agostina Filócomo i jej zespół naukowców podjęli się badania niektórych z tajemniczych źródeł promieniowania gamma w celu ustalenia ich p

Zespół badawczy zidentyfikował bardzo nietypową gwiazdę, która może przekształcić się w magnetara. Wizja artystyczna bardzo niezwykłej gwiazdy, która może ewoluować w magnetara. Źródło: NOIRLab/AURA/NSF/P. Marenfeld/M. Zamani Zespół naukowców odkrył bardzo nietypową gwiazdę, która posiada najpotężniejsze pola magnetyczne , jakie kiedykolwiek znaleziono w masywnej gwieździe. Jest to wariant gwiazdy neutronowej , znany jako magnetar , który może stać się jednym z najbardziej magnetycznych obiektów we Wszechświecie. To odkrycie jest nie tylko fascynujące samo w sobie, ale także oznacza pojawienie się nowego typu obiektu astronomicznego – masywnej magnetycznej gwiazdy helowej. Gwiazdy neutronowe są skondensowanymi pozostałościami masywnych gwiazd po eksplozji supernowej i stanowią najgęstszą znaną materię we Wszechświecie. Niektóre z tych gwiazd neutronowych, które są nazywane magnetarami, są również rekordzistami pod względem najsilniejszych pól magnetycznych spośród wszystkich obiektów

Pierwsza w swoim rodzaju gwiazda typu „heartbeat stars” z pulsującymi zmianami jasności i załamującymi się falami powierzchniowymi stanowi unikalne źródło informacji na temat ewolucji masywnych układów podwójnych gwiazd. Wizja artystyczna układu, w którym mniejsza gwiazda wywołuje fale powierzchniowe w masywniejszym towarzyszu. Źródło: Melissa Weiss, CfA Układ gwiezdny zaintrygował badaczy, ponieważ jest to najbardziej dramatyczna „gwiazda pulsująca w rytmie serca” (ang. heartbeat stars) , w historii. Nowe modele ujawniły, że na tej gwieździe tytaniczne fale generowane przez pływy wielokrotnie rozbijają się, co jest obserwowane po raz pierwszy w przypadku takiego układu gwiazdowego. Gwiazdy pulsujące w rytmie serca to gwiazdy znajdujące się w bliskich parach, które okresowo zmieniają jasność, podobnie jak rytm bijącego serca w aparacie EKG. Te gwiazdy krążą wokół siebie po wydłużonych, owalnych orbitach. Podczas gdy zbliżają się do siebie, grawitacja między gwiazdami generuje pływy, po

Międzynarodowy zespół naukowców wykorzystał radioteleskopy ALMA do obserwacji młodego układu potrójnego gwiazd. Udało im się zidentyfikować struktury, które zasilają nowonarodzone gwiazdy. Wizja artystyczna potrójnej protogwiazdy, IRAS 04239+2436. Źródło: ALMA Gwiazdy nie zawsze istnieją w pojedynczej postaci. W rzeczywistości, ponad połowa z nich powstaje jako składniki układów wielokrotnych . Jednak sposób, w jaki te gwiazdy wielokrotne powstają, stanowi zagadkę, którą naukowcy od dawna starają się rozwikłać. Znalezienie rozwiązania dla mechanizmu formowania się gwiazd wielokrotnych ma istotne znaczenie dla kompleksowej teorii powstawania gwiazd. Jak dotąd przedstawiono wiele scenariuszy dotyczących powstawania układów wielokrotnych, lecz nie ma jeszcze jednomyślności co do sposobu, w jaki się formują. Aby lepiej zrozumieć procesy kształtujące te układy, niezbędne jest przeprowadzenie bezpośrednich obserwacji narodzin wielu protogwiazd , korzystając z urządzeń o wysokiej rozdzielczoś

Międzynarodowy zespół naukowców odkrył niezwykłą planetę wielkości Jowisza krążącą wokół małomasywnej gwiazdy w konstelacji Kruka. Wizja artystyczna gazowego olbrzyma krążącego wokół chłodnej gwiazdy TOI-4680. Źródło: University of Birmingham Nowo odkryty gazowy olbrzym , nazwany TOI-4860 b, jest niezwykłą planetą pozasłoneczną z dwóch powodów: gwiazdy o tak małej masie nie powinny posiadać planet podobnych do Jowisza, która wydaje się być szczególnie wzbogacona ciężkimi pierwiastkami. Wyniki badań zostały opublikowane 4 sierpnia 2023 roku w Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Planeta została najpierw zidentyfikowana przy użyciu satelity Transiting Exoplanet Survey Satellite (TESS) poprzez obserwację spadku jasności podczas tranzytu przed gwiazdą macierzystą. Jednak te dane same w sobie były niewystarczające do potwierdzenia, czy rzeczywiście mamy do czynienia z planetą. Aby potwierdzić naturę planety, zespół naukowców skorzystał z SPECULOOS Southern Observatory , któ

Dzięki najnowszym symulacjom numerycznym udało się uzyskać pierwszą kompleksową charakterystykę właściwości wiatrów gwiazdowych w próbce chłodnych gwiazd. Badania wykazały, że gwiazdy o silniejszych polach magnetycznych generują silniejsze wiatry. Te wiatry tworzą niekorzystne warunki dla przetrwania atmosfer planetarnych, co ma wpływ na potencjalną zdatność do zamieszkania tych układów. Wizja artystyczna układu gwiazda-planeta. Widoczny jest wiatr gwiazdowy wokół gwiazdy i jego wpływ na atmosferę. Źródło: AIP/ K. Riebe/ J. Fohlmeister Słońce jest jedną z najpospolitszych gwiazd we Wszechświecie, znaną jako „gwiazda chłodna”. Gwiazdy te są podzielone na cztery typy widmowe: F, G, K i M, różniące się rozmiarem, temperaturą i jasnością. Słońce jest średniej wielkości gwiazdą i klasyfikowane jest jako typ widmowy G . Gwiazdy typu F są jaśniejsze i większe od Słońca, podczas gdy gwiazdy typu K są nieco mniejsze i chłodniejsze. Najmniejsze i najbardziej słabe gwiazdy to gwiazdy typu M , z

Międzynarodowy zespół naukowców poinformował o odkryciu pulsara radiowego w galaktycznym magnetarze, który wyemitował szybki błysk radiowy w 2020 roku. Obserwacje tego zjawiska sugerują, że „błyski” i „impulsy” mają unikalne pochodzenie, co wprowadza nowe spojrzenie na teorię powstawania tzw. szybkich radiowych rozbłysków (FRB). Radioteleskop Five-hundred-meter Aperture Spherical radio Telescope (FAST). Źródło: Bojun Wang, Jinchen Jiang & Qisheng Cui Ponad 15 lat po odkryciu szybkich błysków radiowych (FRB) , które są krótkotrwałymi eksplozjami promieniowania elektromagnetycznego w głębokim kosmosie trwającymi jedynie milisekundy, astronomowie na całym świecie intensywnie badają Wszechświat w poszukiwaniu wskazówek dotyczących ich pochodzenia i przyczyn. Prawie wszystkie dotychczas zidentyfikowane FRB pochodziły z obszarów głębokiego kosmosu, poza granicami naszej Galaktyki, Drogi Mlecznej . Jednak w kwietniu 2020 roku miało miejsce przełomowe odkrycie – po raz pierwszy wykryto gal

Australijski astronom rozwiązał stuletnią tajemnicę dotyczącą tego, jak galaktyki ewoluują z jednego typu do drugiego. To samo badanie pokazuje, że Droga Mleczna nie zawsze była galaktyką spiralną. Obraz z teleskopu Gemini North ukazujący parę oddziałujących ze sobą galaktyk spiralnych – NGC 4568 (na dole) i NGC 4567 (na górze) – które zaczynają się zderzać i łączyć. Źródło: International Gemini Observatory/NOIRLab/NSF/AURA Obróbka zdjęcia: T.A. Rector (University of Alaska Anchorage/NSF's NOIRLab), J. Miller (Gemini Observatory/NSF's NOIRLab), M. Zamani (NSF’s NOIRLab) & D. de Martin (NSF’s NOIRLab) Praca profesora Alistera Grahama z Swinburne Astronomy Online wykorzystuje zarówno nowe, jak i wcześniejsze spostrzeżenia oraz obserwacje, aby rozszyfrować proces specjacji galaktyk . Badania te zostały opublikowane w czasopiśmie Monthly Notices of the Royal Astronomical Society W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku astronom Edwin Hubble i inni naukowcy opracowali sek

Zespół astronomów zauważył starą gwiazdę na asymptotycznej gałęzi olbrzymów przechodzącą przez młody region gwiazdotwórczy, co wcześniej uważano za niemożliwe. Wizja artystyczne gwiazdy AGB przechodzącej przez młody region gwiazdotwórczy. Źródło: Mark Garlick Naukowcy zidentyfikowali tę interakcję w jednym z miejsc, w których ich zdaniem muszą tworzyć się gwiazdy takie jak nasze Słońce, wykorzystując satelitę Gaia , którego celem jest mapowanie pozycji miliardów gwiazd w naszej Galaktyce . Najnowsze wydanie danych Gaia, czyli Data Release 3, umożliwia zespołowi naukowców dokładne zidentyfikowanie przenikających gwiazd – takich, które nie powstały w danym obszarze, ale przechodzą przez niego. Wcześniej zespół odkrył młode gwiazdy zmienne , ale teraz natrafili na znacznie starszą i wyewoluowaną gwiazdę, znaną jako asymptotyczna gałąź olbrzymów (AGB) , która przemieszcza się przez ten region. Wcześniejsze badania wykazały, że starsze gwiazdy AGB są źródłem dużej ilości radioaktywnych pie