Pierwszy obraz w wysokiej rozdzielczości ogromnego regionu gwiazdotwórczego w Drodze Mlecznej

Astronomowie ze Stanów Zjednoczonych i Korei Południowej dokonali pierwszych w wysokiej rozdzielczości obserwacji radiowych obłoków molekularnych w obrębie masywnego gwiazdotwórczego regionu zewnętrznego Drogi Mlecznej.


Badany region Drogi Mlecznej nosi nazwę CTB 102 i jest oddalony o około 14 000 lat świetlnych od Ziemi. Jest klasyfikowany jako region HII, co oznacza, że zawiera obłoki zjonizowanych – naładowanych – atomów wodoru. Ze względu na odległość od Ziemi oraz pył i gaz pomiędzy nimi, do tej pory trudno było go badać.

Astronomowie opisują swój pierwszy projekt nowej mapy wysokiej rozdzielczości tego regionu w pracy niedawno przyjętej do publikacji w Astrophysical Journal. Głównymi autorami są Sung-ju Kang, pracownik naukowy w Korea Astronomy and Space Science Institute oraz były student na Iowa State University a także Brandon Marshall, były absolwent Iowa State, który przyjął stanowisko wykładowcy na University of Nebraska w Kearney. Innymi współautorami są Kerton i Youngsik Kim, Minho Choi i Miju Kang, wszyscy z Korea Astronomy and Space Science Institute.

Kerton powiedział, że astronomowie użyli nowego teleskopu Obserwatorium Radioastronomicznego Taeduk w Korei Południowej, aby przeprowadzić obserwacje w wysokiej rozdzielczości tlenku węgla w obłoku molekularnym regionu galaktycznego.

Astronomowie porównali także swoje obserwacje radiowe z istniejącymi już danymi w podczerwieni pochodzącymi z przeglądów WISE oraz Two Micron All Sky Survey. Dane w podczerwieni pozwoliły im na klasyfikację młodych gwiazd tworzących się z regionalnych obłoków molekularnych.  

Astronomowie wykorzystali dane radiowe do opisania fizycznej struktury i charakterystyki nowo zmapowanych obłoków molekularnych regionu – są dość duże, ok. 180 lat świetlnych, o masie równej około 100 000 mas Słońca. Następnie wykorzystali dane w podczerwieni aby określić zawartość młodych gwiazd w obłokach. Wreszcie połączyli dwa strumienie danych, aby zbadać wydajność formowania się gwiazd w regionie galaktycznym.

Zespół donosi, że wydajność formowania się gwiazd w całym obszarze CTB 102 wynosi ok. 5% do 10%, podobnie jak w przypadku innych olbrzymich obłoków molekularnych w galaktyce. Ale znaleźli jeden podregion obłoków z wydajnością wynoszącą 17% do 37% (zależne od tego, w jaki sposób obliczana jest masa regionu). To znacznie więcej, niż można by oczekiwać od podregionu tej wielkości. Sugerują, że podregion jest miejscem dla masywnego obłoku młodych, rozwijających się gwiazd osadzonych w obłoku molekularnym.

Kreton stwierdził, że badanie obserwacji w wysokiej rozdzielczości są również dowodem na to, że teleskop jest idealny do badań podobnych regionów w naszej galaktyce – istnieje wiele innych potencjalnych regionów.

Opracowanie:
Agnieszka Nowak

Źródło:

Popularne posty z tego bloga

Łączenie się galaktyk rzuca światło na model ewolucji galaktyk

Astronomowie ujawniają nowe cechy galaktycznych czarnych dziur

Odkryto podwójnego kwazara we wczesnym Wszechświecie