Zimne kosmiczne środowisko idealne dla rodzących się gwiazd
Nowe badania uzyskane z kosmicznego teleskopu Herschela oraz Spitzera i Hullbe’a sugerują, że chłodne kosmiczne środowisko jest idealne dla powstawania nowych gwiazd. Unikatowe wyniki pokazują nowy wymiar ewolucji galaktyk.
Astronomowie chcą zrozumieć, dlaczego galaktyki w lokalnym wszechświecie dzielą się na dwie główne kategorie: młodsze spiralne (jak nasza Droga Mleczna), w których tworzą się nowe gwiazdy, oraz starsze eliptyczne, w których proces powstawania gwiazd już się zakończył. Astronomowie zbadali ogromną liczbę danych z archiwum teleskopów NASA Spitzer i Hubble oraz ESA Herschel dotyczących galaktyki eliptycznej, która przeszła w swojej przeszłości duże zmiany wynikające z gwałtownych zderzeń ze swoją sąsiadką. W wyniku tej kolizji zmieniły się nie tylko struktura i kolor galaktyki, ale także stan gazu, który znajduje się w jej wnętrzu, co powoduje trudności w formowaniu się nowych gwiazd.
W wielu przypadkach dodawanie materii do galaktyki powoduje jej odmładzanie, wywołując nowe cykle narodzin gwiazd dzięki zastygającym razem gazowi i pyłowi. Mimo to dane z trzech teleskopów potwierdzają, że NGC 3226 ma bardzo niski wskaźnik powstawania gwiazd. Wydaje się, że w tym przypadku materia opadająca na NGC 3226 nagrzewa się w trakcie zderzania się z pozostałym galaktycznym gazem i pyłem, studząc formowanie się gwiazd zamiast je napędzać. Wynik mógłby być inny, gdyby we wnętrzu NGC 3226 znajdowała się supermasywna czarna dziura. Napływ gazu i pyłu mógłby się zakończyć tylko opadaniem na nią. Astronomowie odkryli, że gaz nie opada do centrum galaktyki, karmiąc znajdującą się tam supermasywną czarną dziurę, a raczej zawiesza się w gorącym dysku i nie pozwala na tworzenie się nowych gwiazd i prawdopodobnie powoduje niepokojący wzrost czarnej dziury w tym momencie.
NGC 3226 uważana jest za coś pomiędzy młodą „niebieską” i starą „czerwoną” galaktyką. Kolory odnoszą się głównie do galaktyki – niebieskie światło jest wypromieniowywane przez gigantyczne, młode gwiazdy, czerwone przez dorosłe. Opadając na NGC 3226 gorący gaz podlega ochłodzeniu do temperatury formujących się gwiazd. Obserwacje w ultrafiolecie i świetle widzialnym sugerują, że NGC 3226 mogła w przeszłości wyprodukować więcej gwiazd, czego efektem jest jej kolor, coś pomiędzy czerwonym i niebieskim. Najnowsze badania wykazują, że te oznaki „młodości” muszą być rzeczywiście powolnym przejściem na wyższy poziom powstawania gwiazd, zanim opadający gaz opuścił scenę. Wynika z nich także, że galaktyka ciągle ewoluuje i być może w przyszłości stworzy jeszcze nowe gwiazdy. Ciągle uczymy się tego, w jaki sposób młode galaktyki ewoluują w stare.
