Niemowlęca planeta ujawniła swoje ukryte miejsce

Nowa analiza archiwalnych danych ujawnia wstrząśnięty gaz w dysku protoplanetarnym otaczającym młodą gwiazdę TW Hydrae.


Zdjęcie wykonane przez ALMA przedstawiające pobliski dysk otaczający młodą gwiazdę TW Hydrae, widoczny niemal z przodu. Źródło: S. Andrews (Harvard-Smithsonian CfA); B. Saxton (NRAO/AUI/NSF); ALMA (ESO/NAOJ/NRAO)

Odkrycie to wskazuje na obecność planety o masie 4 mas Ziemi i daje naukowcom rzadką okazję do zbadania najwcześniejszych etapów formowania się planety.

Wypływy z planetarnego potomstwa
Młode planety tworzą się w dyskach otaczających młode gwiazdy, ale szczegóły tego procesu pozostają niejasne – zwłaszcza dlatego, że planety są często pokryte pyłowym gazem, który ukrywa je przed wzrokiem. Uważa się, że masywne planety gazowe, takie jak Jowisz i Saturn, tworzą się poprzez akrecję gazu na skaliste jądra, które stopniowo wycinają pasy w dysku.

Jak możemy stwierdzić, czy akrecja zachodzi w dysku protoplanetarnym? Gdy rosnące planety gromadzą gaz i pył, wyrzucają również materiał do swojego otoczenia w postaci wypływów. Gdy wypływający gaz uderza w otoczenie, powstają wstrząsy, które wyzwalają powstawanie cząsteczek, takich jak tlenek siarki (SO). Daje to naukowcom sygnał – planeta może być ukryta, ale emisja z tych powstałych w wyniku wstrząsów cząsteczek może informować o jej położeniu.

Przeszukiwanie archiwum
To mówi nam, jak potencjalnie znaleźć młode planety, ale gdzie ich szukać? Jednym z najlepszych miejsc do poszukiwania oznak formowania się planet jest TW Hydrae, gwiazda licząca 8 milionów lat, oddalona od nas o mniej niż 200 lat świetlnych. TW Hydrae posiada najbliższy znany dysk protoplanetarny, który z naszego punktu patrzenia wydaje się być niemal zwrócony do nas twarzą, z koncentrycznymi jasnymi i ciemnymi pierścieniami jak tarcza strzelnicza. Naukowcy znaleźli wcześniej dwie luki w tym dysku, w odległości 26 i 42 jednostek astronomicznych (j.a.) od gwiazdy, które można wyjaśnić dwiema planetami o masie około 4 mas Ziemi. Ponadto, skupisko emisji przy 52 j.a. sugerowało obecność dysku okołoplanetarnego dostarczającego gaz do rosnącej egzoplanety.

Tomohiro Yoshida (NAOJ) i współpracownicy przeanalizowali archiwalne dane z Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) w poszukiwaniu oznak wypływów z małej planety w dysku TW Hydrae. Zespół zauważył łuk emisji cząsteczek SO pochodzący z luki 42 j.a. od gwiazdy – dokładnie tam, gdzie rzekomo znajduje się planeta.

Szokujące dowody
Co modelowanie mówi o pochodzeniu tej emisji? Autorzy wykorzystali modelowanie wypływu balistycznego, aby wykazać, że wypływ SO można wytłumaczyć rosnącą planetą o masie 4 mas Ziemi. Łącząc szacunki dotyczące tempa przyrostu i utraty masy, zespół znalazł ogólne tempo wzrostu planety, które jest zgodne z teoretycznymi oczekiwaniami dla planet o masie 4 mas Ziemi.

Mając już dowody na istnienie wypływów, zespół Yoshidy planuje kontynuować poszukiwania, prowadząc dalsze obserwacje w celu znalezienia dowodów na wypływy w emisji innych obiecujących cząsteczek, takich jak monosiarczek krzemu. Ogólnie rzecz biorąc, praca ta umacnia kolejną linię dowodów na obecność planety w luce odległej o 42 j.a. od gwiazdy i możemy spodziewać się, że przyszłe obserwacje rzucą więcej światła na tę rosnącą rodzinę planet!

Opracowanie:
Agnieszka Nowak

Źródło:

Popularne posty z tego bloga

Naukowcy badający ciemną materię odkryli, że Droga Mleczna jest bardzo dynamiczna

Stare gwiazdy mogą być najlepszym miejscem do poszukiwania życia

Astronomowie odkrywają planetę wielkości Ziemi, która posiada “półkulę lawy”