Odkryto aktywność w największej komecie, jaką kiedykolwiek znaleziono

Nowo odkryty gość z zewnętrznych krawędzi naszego Układu Słonecznego okazał się być największą znaną kometą w historii. O obiekcie, który nazwano kometą C/2014 UN271 Bernardinelli-Bernstein na cześć jej odkrywców, po raz pierwszy poinformowano w sobotę, 19 czerwca 2021 roku. C/2014 UN271 została znaleziona dzięki ponownemu przetworzeniu zdjęć z czteroletnich danych zebranych w przeglądzie Dark Energy Survey, który był prowadzony przy użyciu 4-metrowego teleskopu Blanco w Cerro Tololo Inter-American Observatory w Chile w latach 2013-2019. W momencie ogłoszenia nie było żadnych przesłanek by sądzić, że jest to aktywny świat. C/2014 UN271 nadlatywała z zimnych, zewnętrznych krańców Układu Słonecznego, więc potrzebne było szybkie obrazowanie, aby się dowiedzieć, kiedy ten wielki, nowo odkryty świat zacznie pokazywać warkocz kometarny.

Kometa C/2014 UN271 (Bernardinelli-Bernstein), widoczna na syntetycznej kolorowej kompozycji obrazów wykonanej za pomocą 1-metrowego teleskopu LCO. Źródło: LOOK/LCO

Las Cumbres Observatory było w stanie dość szybko określić, czy obiekt stał się aktywną kometą w ciągu trzech lat od momentu, gdy został po raz pierwszy dostrzeżony przez DES. Ponieważ nowy obiekt znajdował się tak daleko na południu i był dość słaby, wiedzieliśmy, że nie będzie wielu innych teleskopów, które mogłyby go zaobserwować – mówi dr Tim Lister, Staff Scientist w Las Cumbres Observatory (LCO). Na szczęście LCO posiada sieć zrobotyzowanych teleskopów na całym świecie, szczególnie na półkuli południowej, i byliśmy w stanie szybko uzyskać obrazy z teleskopów LCO w Afryce Południowej – wyjaśnia Tim Lister.

Obrazy z jednego z 1-metrowych teleskopów LCO, znajdującego się w Południowoafrykańskim Obserwatorium Astronomicznym (SAAO), napłynęły około godziny 21.00 Czasu Pacyficznego Letniego (UTC-7) w poniedziałek 22 czerwca. Astronomowie z Nowej Zelandii jako pierwsi zauważyli nową kometę.

Analiza obrazów z LCO wykazała rozmytą komę wokół obiektu, co wskazuje, że był on aktywny i rzeczywiście był kometą, mimo, że wciąż znajduje się w niezwykłej odległości blisko 3 mld km, czyli ponad dwukrotnie większej niż odległość Saturna od Słońca.

Szacuje się, że kometa ma ponad 100 km średnicy, czyli jest ponad trzykrotnie większa od kolejnego największego znanego nam jądra komety, komety Hale’a-Boppa, która została odkryta w 1995 roku. Nie oczekuje się, że kometa ta stanie się jasna i widoczna nieuzbrojonym okiem: pozostanie obiektem teleskopowym, gdyż jej najbliższa odległość od Słońca nadal będzie poza orbitą Saturna. Ponieważ kometa C/2014 UN271 została odkryta tak daleko, astronomowie będą mieli ponad dekadę na jej zbadanie. Największe zbliżenie do Słońca kometa osiągnie w styczniu 2031 roku.

Tim Lister i inni astronomowie z Projektu LCO Outbursting Objects Key (LOOK) będą więc mieli mnóstwo czasu, aby wykorzystać teleskopy LCO do badania komety C/2014 UN271. Projekt LOOK kontynuuje obserwacje zachowania dużej ilości komet i tego, jak zmienia się ich aktywność w miarę zbliżania się do Słońca. Naukowcy wykorzystują również zdolność szybkiego reagowania LCO, aby uzyskać obserwacje bardzo szybko, gdy kometa wybuchnie.

Obecnie istnieje wiele przeglądów, które monitorują każdej nocy fragmenty nieba. Przeglądy te mogą dostarczać ostrzeżenia, jeżeli któraś z komet nagle zmieni jasność. Wtedy można uruchomić zmotoryzowane teleskopy LCO, aby uzyskać bardziej szczegółowe dane i dłuższe spojrzenie na zmieniającą się kometę, podczas gdy przegląd przeniesie się na inny obszar nieba. Teleskopy LCO pozwalają na uzyskanie obrazów zdarzenia w ciągu zaledwie 15 minut od alarmu. Pozwala to badać wybuchy w komet w miarę ich rozwoju.

Opracowanie:
Agnieszka Nowak

Źródło:


Popularne posty z tego bloga

Łączenie się galaktyk rzuca światło na model ewolucji galaktyk

Astronomowie ujawniają nowe cechy galaktycznych czarnych dziur

Odkryto podwójnego kwazara we wczesnym Wszechświecie