Spitzer dostrzega rozgwieżdżony region z bąblami

Ten obraz w podczerwieni pochodzący z kosmicznego teleskopu Spitzera pokazuje obłok gazu i pyłu pełen bąbli, które są napompowane wiatrem i promieniowaniem młodych, masywnych gwiazd. Każda bańka jest wypełniona setkami a nawet tysiącami gwiazd, które tworzą się z gęstych obłoków gazu i pyłu.


W oparciu o to, co astronomowie wiedzą o tych bąblach oraz o innych, szacuje się, że mają one od 10 do 30 lat świetlnych średnicy. Określenie dokładnych rozmiarów poszczególnych bąbli może być trudne, ponieważ ich odległość od Ziemi jest trudna do zmierzenia, a obiekty wydają się mniejsze, im dalej się znajdują.

Przepływ cząsteczek emitowanych przez gwiazdy, zwane wiatrem gwiazdowym, a także ciśnienie promieniowania wytworzonego przez gwiazdy, mogą wypychać otaczającą materię na zewnątrz, czasem tworząc wydatny obwód.

Ten aktywny obszar formowania się gwiazd znajduje się w Drodze Mlecznej w konstelacji Orła. Czarne miejsca biegnące w obłoku to regiony szczególnie gęstego zimnego pyłu i gazu, w których prawdopodobnie powstanie jeszcze więcej nowych gwiazd.

Spitzer widzi w świetle podczerwonym, które jest niewidoczne dla ludzkiego oka. Wiele mgławic międzygwiazdowych (obłoki gazu i pyłu w przestrzeni kosmicznej), takich jak ten, najlepiej obserwować w świetle podczerwonym, ponieważ podczerwone długości fal mogą przechodzić przez warstwy pyłu w Drodze Mlecznej. Światło widzialne jest bardziej blokowane przez pył.

Bąble i łuk uderzeniowy widoczne na zdjęciach zostały zidentyfikowane w ramach projektu Zooniverse.org, którego celem jest mapowanie formowania się gwiazd w całej Galaktyce. Wolontariusze przejrzeli zdjęcia z publicznego archiwum Spitzera i zidentyfikowali najwięcej bąbli, jak tylko mogli. Przyczyniło się do tego ponad 78 000 użytkowników. Astronomowie prowadzący ten program niedawno opublikowali katalog kandydatów na bąble, które zidentyfikowali wolontariusze. Pełen katalog Milky Way Project, którego częścią jest Zooniverse, zawierający łącznie 2600 bąbli i 599 łuków uderzeniowych, został opisany w artykule opublikowanym niedawno w Monthly Notices.

Opracowanie:
Agnieszka Nowak

Źródło:

Popularne posty z tego bloga

Łączenie się galaktyk rzuca światło na model ewolucji galaktyk

Astronomowie ujawniają nowe cechy galaktycznych czarnych dziur

Odkryto podwójnego kwazara we wczesnym Wszechświecie