Fluorescencyjna poświata może ukazać ukryte życie w kosmosie

Astronomowie poszukujący życia na odległych planetach mogą chcieć zabłysnąć. Ostre promieniowanie ultrafioletowe pochodzące od czerwonych słońc, kiedyś uważane za niszczące życie na powierzchni planet, może pomóc odkryć ukryte biosfery, gdy te błyszczą. Ta podobna do neonu poświata to wzbudzony przez gwiazdy blask zwany biofluorescencją, która może zmienić odległe egzoplanety w kosmiczne afisze.


„Jest to całkowicie nowatorski sposób poszukiwania życia we Wszechświecie. Wyobraź sobie obcy świat delikatnie błyszczący w potężnym teleskopie” – powiedział główny autor pracy Jack O’Malley-James, badacz z Instytutu Carla Sagana.

„Na Ziemi jest kilka podwodnych koralowców, które wykorzystują biofluorescencję, aby przekształcać szkodliwe promieniowanie UV Słońca w nieszkodliwe światło widzialne, tworząc piękny blask. Być może takie formy życia mogą istnieć również na innych światach, pozostawiając nam wyraźny znak, by je dostrzec” – powiedziała współautorka pracy Lisa Kaltenegger z Instytutu Carla Sagana. 

Astronomowie ogólnie zgadzają się, że duża część egzoplanet znajduje się w strefie zdatnej do zamieszkania gwiazd typu M, najpowszechniejszego rodzaju gwiazd we Wszechświecie. Gwiazdy typu M często rozbłyskają, a kiedy te ultrafioletowe rozbłyski uderzają w ich planety, biofluorescencja może pomalować te światy w piękne kolory. Następna generacja teleskopów naziemnych lub kosmicznych może wykryć świecące egzoplanety, jeżeli takowe istnieją w kosmosie.

Astronomowie wykorzystali charakterystykę emisji typowych koralowych pigmentów fluorescencyjnych z Ziemi, aby stworzyć widma modelowe i kolory dla planet krążących wokół aktywnych gwiazd typu M w celu naśladowania siły sygnału i możliwości wykrycia życia.

W 2016 roku astronomowie znaleźli skalistą egzoplanetę nazwaną Proxima b – potencjalnie zdatny do zamieszkania świat krążący wokół aktywnej gwiazdy typu M Proxima Centauri, najbliższej Ziemi gwiazdy poza Słońcem – która mogłaby zostać zakwalifikowana jako cel. Proxima b jest także jednym z najbardziej optymalnych miejsc docelowych podróży kosmicznych w odległej przyszłości.

Opracowanie:
Agnieszka Nowak

Źródło:
Instytut Carla Sagana

Urania

Popularne posty z tego bloga

Łączenie się galaktyk rzuca światło na model ewolucji galaktyk

Astronomowie ujawniają nowe cechy galaktycznych czarnych dziur

Odkryto podwójnego kwazara we wczesnym Wszechświecie