ALMA obserwuje wypływy z bardzo jasnej galaktyki świecącej w podczerwieni

-
Astronomowie korzystający z ALMA zaobserwowali po raz pierwszy wypływ pojawiający się w jednym z jąder Arp 220. Jest to najbliższa Ziemi, bardzo jasno świecąca w podczerwieni galaktyka, powstała w wyniku zderzenia dwóch galaktyk, które są obecnie w procesie łączenia. Chociaż obiekt ten był przedmiotem obszernych badań, jego zwartość i zaciemnienie stanowiły do tej pory dla astronomów wyzwanie. ALMA zaobserwował wypływ z jednego z jąder w trzech wymiarach (prędkość oraz dwuwymiarowa informacja przestrzenna). Wyniki tych badań pojawiły się w Astrophysical Journal Letters.


Obecność wypływu w Apr 220 została wcześniej wykryta. Jednakże po raz pierwszy ją zaobserwowano oraz określono jej kinematykę i cechy morfologiczne. Dzięki temu odkryciu możliwe jest rozpoczęcie badania pozagalaktycznych wypływów w skali 100 parseków, dając możliwość zbadania procesów zwrotnych w głęboko osadzonych jądrach galaktyk.

„Długość fali obserwacyjnej ALMA w połączeniu z wysoką czułością i rozdzielczością pozwoliła nam obserwować wnętrze tego bardzo zwartego i zasłoniętego pyłem jądra galaktyki. Potwierdziliśmy obecność wypływu i uzyskaliśmy szczegółowy obraz jego morfologii i prędkości w tym samym czasie” – wyjaśnia Loreto Barcos-Muñoz, stypendysta NRAO w Obserwatorium ALMA i główny badacz tych badań.

Nowe obserwacje ALMA pokazują dwubiegunowy, szybki, skolimowany wypływ wynurzający się z zachodniego jądra Arp 220. Materia transportowana z rdzenia przez przepływ ma prędkość maksymalną 840 km/s. Według Loreto Barcos-Muñoza jednym z wyjaśnień tego wypływu może być energia z supernowych i przeniesienia pędu, sprzężenia zwrotnego ciśnienia promieniowania i centralnego aktywnego jądra galaktycznego (AGN).

Kolejnym odkryciem, które zaskoczyło zespół astronomów, było to, że odpływ jest jaśniejszy w HCN niż CO, podczas gdy normą dla wykrytych wcześniej pozagalaktycznych wypływów jest przeciwieństwo tegoż. Konieczne są dalsze obserwacje aby określić pochodzenie tego zachowania, jednak odkrycie to kwestionuje obecną wiedzę o pozagalaktycznych właściwościach wypływów gazu.   

Opracowanie:
Agnieszka Nowak

Źródło:

Popularne posty z tego bloga

Łączenie się galaktyk rzuca światło na model ewolucji galaktyk

-
Obraz
Australijski astronom rozwiązał stuletnią tajemnicę dotyczącą tego, jak galaktyki ewoluują z jednego typu do drugiego. To samo badanie pokazuje, że Droga Mleczna nie zawsze była galaktyką spiralną. Obraz z teleskopu Gemini North ukazujący parę oddziałujących ze sobą galaktyk spiralnych – NGC 4568 (na dole) i NGC 4567 (na górze) – które zaczynają się zderzać i łączyć. Źródło: International Gemini Observatory/NOIRLab/NSF/AURA Obróbka zdjęcia: T.A. Rector (University of Alaska Anchorage/NSF's NOIRLab), J. Miller (Gemini Observatory/NSF's NOIRLab), M. Zamani (NSF’s NOIRLab) & D. de Martin (NSF’s NOIRLab) Praca profesora Alistera Grahama z Swinburne Astronomy Online wykorzystuje zarówno nowe, jak i wcześniejsze spostrzeżenia oraz obserwacje, aby rozszyfrować proces specjacji galaktyk . Badania te zostały opublikowane w czasopiśmie Monthly Notices of the Royal Astronomical Society W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku astronom Edwin Hubble i inni naukowcy opracowali sek
Czytaj więcej

Astronomowie ujawniają nowe cechy galaktycznych czarnych dziur

-
Obraz
Czarne dziury to najbardziej tajemnicze obiekty we Wszechświecie, o właściwościach, które brzmią jak prosto z filmu science fiction. Wizja artystyczna mikrokwazara uchwyconego przez radioteleskop FAST. Źródło: Dzięki uprzejmości profesora Wei Wanga z Uniwersytetu Wuhan Czarne dziury o masie około 10 razy większej niż masa Słońca manifestują swoje istnienie poprzez pochłanianie materii z towarzyszących im gwiazd. W pewnych przypadkach, w centrach niektórych galaktyk , gromadzą się supermasywne czarne dziury , tworząc jasne i zwarte obszary znane jako kwazary , których masa równa jest milionom lub nawet miliardom mas naszego Słońca. Istnieje również podgrupa czarnych dziur o masie gwiazdowej , które akrecyjnie zbierają materię i wyrzucają strumienie silnie namagnesowanej plazmy. Nazywane są one mikrokwazarami . Międzynarodowy zespół naukowców opublikował artykuł w czasopiśmie Nature z dnia 26 lipca 2023 roku, informujący o specjalnej kampanii obserwacyjnej poświęconej badaniu galaktyc
Czytaj więcej

Odkryto podwójnego kwazara we wczesnym Wszechświecie

-
Obraz
Naukowcy dokonali nieoczekiwanego odkrycia – pary grawitacyjnie związanych kwazarów wewnątrz dwóch łączących się galaktyk, które istniały, gdy Wszechświat miał zaledwie 3 miliardy lat. Wizja artystyczna przedstawiająca dwa kwazary w jądrach dwóch galaktyk w procesie łączenia. Źródło: NASA, ESA, Joseph Olmsted (STScI) Międzynarodowa grupa badaczy poinformowała o odkryciu w czasopiśmie Nature. Kwazary są jednymi z najjaśniejszych obiektów we Wszechświecie i są tworzone przez niewidoczne supermasywne czarne dziury , które żyją w centrach dużych galaktyk . Gdy czarne dziury odżywiają się, emitują energię ogrzewającą i oświetlającą pył i gaz, który pochłaniają. Niedawno, dzięki nowoczesnym teleskopom, takim jak Hubble , naukowcy po raz pierwszy mieli okazję zaobserwować kwazary we wczesnym Wszechświecie. Podwójne kwazary były rzadko obserwowane, ale uważa się, że są one oznaką łączenia się galaktyk. Jednym z największych wyzwań, przed którymi stoi współczesna astrofizyka, jest zrozumienie
Czytaj więcej