Astronomowie świadkami starcia Dawida z Goliatem pomiędzy galaktykami

Astronomowie byli świadkami w najdrobniejszych jak dotąd szczegółach brutalnej walki, pomiędzy Dawidem i Goliatem – dwiema sąsiednimi galaktykami, które odrywają od siebie fragmenty i rzucają je do gazowego Strumienia Magellana, kosmicznej rzeki krwi otaczającej Drogę Mleczną.


Nowe badanie prowadzone przez Australian National University prześledziło gwałtowne starcie pomiędzy Wielkim i Małym Obłokiem Magellana - galaktykami karłowatymi na obrzeżach Drogi Mlecznej, które widać nieuzbrojonym okiem z półkuli południowej.

Główny badacz, dr Dougal Mackey z ANU powiedział, że zespół stworzył mapę gwiazd na krawędziach Obłoków za pomocą Dark Energy Camera, kamery znajdującej się na 4-metrowym teleskopie Blanco w Chile i pokazał, że Obłoki wielokrotnie oddziaływały na siebie nawzajem przez ponad miliardy lat.

Rozkład gwiazd w Małym Obłoku Magellana, będących w różnym wieku, wskazuje na możliwe nieprzyjemne spotkania z Wielkim Obłokiem Magellana, sięgające miliardów lat.

Dr Mackey stwierdził, że wyniki dostarczyły dalszych dowodów na to, że nieprzyjemne i ciągłe konflikty między obydwoma Obłokami stworzyły Strumień Magellana. Obłoki ostatecznie zostaną pochłonięte przez Drogę Mleczną, ale astronomowie chcieli wiedzieć, ile czasu minęło i jaki wpływ będą miały przed ostatecznym unicestwieniem.

Astronomowie odkryli także, w najdrobniejszych jak dotąd szczegółach, młode gwiazdy formujące się w Strumieniu Magellana pomiędzy Obłokami – ta część Strumienia nazwana jest Mostem Magellana.

Zespół odkrył także nieznaną wcześniej małą galaktykę, nazwaną Hydrus I, siedzącą pomiędzy dwoma Obłokami.

Galaktyka ta była częścią klasy znanej jako skrajnie lekkie karły, których istnienie odkryto dopiero około 10 lat temu. Są to galaktyki karłowate o wyjątkowo niskiej jasności, jednak wciąż posiadające dużo ciemnej materii.

Istnieje szeroka naukowa zgodność, że ciemna materia – materia, której naukowcy nie widzą – jest szeroko obecna we Wszechświecie i pomaga wyjaśnić, w jaki sposób galaktyki trzymają się razem a nie rozpadają się podczas wirowania.

Opracowanie: 
Agnieszka Nowak

Źródło:


Popularne posty z tego bloga

Łączenie się galaktyk rzuca światło na model ewolucji galaktyk

Astronomowie ujawniają nowe cechy galaktycznych czarnych dziur

Odkryto podwójnego kwazara we wczesnym Wszechświecie